اندر حکایت کرونا و زنجبیل ۱۴۰ هزار تومانی

موازی با ارائه آمار از سوی مراجع رسمی، شیوع روایت‌های کذب توسط خارج‌نشینان درباره میزان تلفات و مبتلایان به ویروس در گستره‌ای وسیع‌تر از آنچه در واقعیت رخ‌داده، رشته‌های عصبی جامعه را درگیر و نوعی وحشت عمومی را ایجاد کرد. اخبار ضد و نقیض از میزان شیوع، مردم را بر آن داشت که با رعایت اصول اولیه بهداشتی و تغذیه‌ای تا حدّ امکان ایمنی خود را در مقابل سرایت کرونا حفظ کنند.

از جمله مواردی که در شبکه‌های اجتماعی جهت مصرف توصیه شده، فارغ از صحّت ادعا، زنجبیل و مرکباتی نظیر لیمو ترش است. همچنان که حرامخوارانی در این وضعیت، با احتکار ماسک و سایر اقلام بهداشتی نان در خون مردم می‌زنند، هنوز مدتی از بازنشر این قِسم از توصیه‌های خوراکی سپری نشده بود که فرصت‌طلبانی در صنف میوه و تره‌بار، میدان را برای تاختن فراخ دیدند و قیمت‌های عجیب را برای فروش درج کردند؛ به‌طوریکه لیموترش با نرخ رسمی حداکثر کیلویی ۷۵۰۰ تومان را تا ۵۰ هزار تومان بالا بردند!

اسدالله کارگر رئیس اتحادیه فروشندگان میوه و تره بار تهران در گفتگویی [۱] درباره نرخ‌های جدیدی که کف بازار معامله می‌شود، گفت: براساس کشف قیمت میدان مرکزی میوه و تره‌بار، زنجبیل تازه تا ۱۱۰ هزارتومان هم به فروش رسیده است و اگر قرار باشد با اعمال سود ۳۵ درصدی در خرده فروشی‌ها عرضه شود قیمت آن به ۱۴۰ هزار تومان می‌رسد. قیمت لیمو ترش ۵۰ هزارتومان، سیر ۳۵ هزار تومان و لیمو شیرین ۹۰۰۰ تومان است!

توقعی از محتکران و گران‌فروشان نیست؛ این جماعت از نسل همان‌هایی هستند که در بزنگاه جنگ و قحطی خنجر برپهلوی هموطن می‌زدند و همسو با بیگانه بر پیکر بی‌جان مردم می‌تاختند. نکته‌ای که در این میان موضوعیت پیدا می‌کند این است که پس از انقلاب نیز این زخم کهنه التیام نیافته و سودجویان با کوچکترین کنش بعضاً نامربوط بین‌المللی و اجتماعی، بهانه می‌یابند نرخ قیمت اجناس را افزایش دهند و ارث نداشته آباء و اجدادی‌شان را از عوام‌الناس وصول کنند.

تا کی قرار است جامعه شاهد جولان فرصت‌طلبان خودخواهی باشد که در هر شرایطی بدون در نظر گرفتن اتمسفر جامعه، منفعت شخصی خود را دنبال می‌کنند؟ نهادهای نظارتی و امنیتی کجای این ماجرا هستند؟ اکنون که در روزهای منتهی به سال نو هستیم، قاعدتاً انبارها باید مملو از اجناس جهت پاسخگو‍یی به حجم بالا تقاضای شب عید باشند؛ پس دیگر بهانه گرانی‌ها چیست؟ الا اینکه تداوم این قسم‌ از سودجویی‌ها حکایت از عدم بازدارندگی شدّت برخورد‌ها دارد؟

گزافه نیست اگر بگوییم بیش از آن‌که فشارهای دشمنان خارجی بدنه جامعه را در تنگنا قرار داده، تحریم‌های یاغیانِ داخلی مردم را با مشکل مواجه کرده است. اگر وضعیت جنگ اقتصادی را قبول داریم باید قوانین هم طبق شرایط جنگی تنظیم کنیم. باید با هرکس در هر سطحی از ثروت و مکنت که پازل دشمن را در داخل تکمیل می‌کند، در حکم یک خائن به ملک و ملّت برخورد کرد وگرنه جنابان مسئول آویز گوش کنند که نوشدارو پس از واقعه شفابخش نخواهد بود!